|
|
Fietsroute De Zilverroute
Omschrijving zilverroute
De Zilverroute is de 1000 km-lange pelgrimsroute van Sevilla naar Santiago de Compostela. De Zilverroute is gebaseerd op de oude romeinse weg de Via de la Plata die liep van Sevilla naar Astorga. Naar overlevering werd over deze weg zilver vervoerd naar Sevilla. Onder de oeverheersing door de moslims werd deze weg door de christelijke pelgrims gebruikt op weg naar Santiago. Vanaf Zamora kreeg de Via de la Plata daarom een eigen verloop die zich in Galicië over twee takken splitste.
Inmiddels is deze pelgrimsroute uitgegroeid tot een begrip binnen Spanje. Alhoewel lang niet zo druk als de volle Camino Frances, verheugt ook de Via de la Plata zich in een warme belangstelling. Langs de route zijn albergues en hostals verrezen en de bewegwijzering is vrijwel compleet.
De echte oorspronkelijke pelgrimsroute is geschikt voor wandelaars en mountainbikes, maar voor de meeste fietsers lange afstandsfietsers zijn een groot deel van die paden ongeschikt. Bert Sitters had in zijn eerste editie daarom al een keuze gemaakt voor meer geasfalteerde wegen en dat kan ook. Alleen op sommige delen is de oude onverharde weg veel leuker en ook begaanbaar. Die stukken zitten er in. Voor de fietsers zijn er tegenwoordig veel meer kleine asfaltweggetjes en zelfs stukjes fietspad die we kunnen volgen binnen de route. Het maakt de beleving er niet minder om.
Landschappelijk trekt deze route van het hete Andalusê, door de groene bossen van de Sierra Morena naar de verlatenheid van de Extremadura. Binnen de Extremadura liggen echter parels van stadjes als Zafra, het Romeinse Merida en het middeleeuwse Caceres. Een variant voert langs het eveneens prachtige Trujillo. De Extremadura staat bekend om zijn rijkdom aan vogels en hoog boven je hoofd cirkelen inderdaad adelaars en gieren. Het is een paradijs voor vogelaars, zoals in het natuurpark van Monfrague.
Door de oude Romeinse poort van Caparra zoekt de route haar weg omhoog naar de hoogvlakte van Castillië. Hier beheersen de ooievaars de hemel.
Salamanca is de trotse universiteitsstad op deze route, met haar prachtige kathedraal, universiteit en natuurlijk de Plaza Mayor (nog mooier dan Madrid). Zamora aan de Duero heeft een eigen karakter, zeker mooi, maar iets intiemer dan Salamanca.
Na Zamora buigt de route af naar het westen naar de bergketen. Er gaat zowel een lange officiële route door het dal van de Tera als een korte route door een stukje Portugal. Over een bergpas bereik je Galicië. Galicië lijkt niet Spaans, eerder Ierland op zuidelijke breedte. Het is een wonderbaarlijk mooi gebied, met gemiddeld veel regen, maar zelfs dan heeft het een aparte mythische sfeer. Bij zonneschijn fiets je door onmetelijk grote bloeiende heidevelden. Langs kloosters en kapelletjes slingert de route zich door de hoge heuvels om dan af te dalen tot vlak voor Santiago. Vanuit het laatste dal klim je dan omhoog naar de kathedraal. Verwondering is je deel.
De eerste gids over de Zilverroute werd met liefde geschreven door Bert Sitters. Aan mij is gevraagd of ik het stokje van Bert over wil nemen en deze route blijvend beschikbaar wil maken voor fietsers. Ik heb geprobeerd hier iets blijvend moois van te maken. Aan Erik van den Boom heb ik gevraagd om de foto’s hiervoor te maken.
Beschrijving route Duero-Vallei tot Zamora
De Duerovallei na verkenning.
Vanaf de huidige route volg je op deT-kruising voor Peñafiel eerst rechtsaf de richting Pesquera de Duero (hier is logies). Hierna volgt een lang stuk zonder accommodaties. Vanaf Pesquera volg je de weg naar Villafuerte de VA-101. Er volgt een lange klim a 6% het dal van de Duero uit temidden van uitgestrekte wijngaarden. Misschien helpt het idee dat deze wijngaarden een van de duurste wijnen van Europa voortbrengen. Maar na een paar kilometer klimmen ben je boven op het plateau en gaat het licht stijgend verder tot je weer kort mag afdalen. Gelukkig niet zo diep als waar je vandaan komt en de helling daarna weer omhoog is maar kort. De wijngaarden maken nu plaats voor graanvelden. Dan kort voor Villafuerte begint het te dalen en al snel verschijnt het dorp. Hier is een casa rural maar of je er ook voor een nacht kan slapen weet ik niet. Ik was er al snel voorbij. Je daalt hier naar het dal van de Esgueva. Zodra de sterkste daling voorbij is zie je schuin links een onverhard pad met een bord ernaast dat het is opgeknapt met behulp van Eu-gelden. Dat klopt. Het fietst prima over een lekker lang stuk tot aan de verharde weg bij Pina. Eigenlijk had ik toen even links rechts door moeten gaan maar ik ben toen naar Pina gegaan 9m te kijken hoe het verder over de asfaltweg zou gaan. In pina verwijst het bord richting Valladolid naar rechts maar dat is onzin. Je kan ook linksaf en dan rechtsaf omhoog naar de grote weg. De grote weg heeft helaas weinig berm en men scheurt er makkelijk met 110. Dus het heeft zeker zin om het onverharde weggetje te proberen. Vanaf Villanueva ligt inderdaad het fietspad er. Nu kan je helemaal tot voorbij Renedo het fietspad volgen, dan weer aan de ene, dan weer aan de andere kant van het riviertje. Waar het fietspad nu eindigt kan je onverhard verder tot aan de rand van Valladolid. Daar waar je op de weg uitkomt kan je in principe wel gelijk door over het voetpad, maar het is minder chic. Er was niemand op het voetpad, maar als er eel mensen zijn is het even beter om het fietspad aan de overkant te nemen dat even rechtsom het blok heen gaat. Daarna kom je weer terug langs het riviertje en neem je aan de overzijde het fietspad langs het riviertje verder. Dit gaat verderop met een slinger onder het spoor door en je blijft het volgen tot je op een kruising komt met stoplicht vlak voor een parkje. Hier linksaf en voor het volgende stoplicht ook links het fietspad op.
Bij de Calle de Colon linksaf fietspad verder volgen. Zie verder stadskaartje, ook om de stad uit te komen.
Pas bij het verlaten van de stad zie je bordjes met Eurovelo staan. Je krijgt dan wel een superbreed fietspad onder de bomen door van de bossen hier. Met een knik bij een rotonde gaat het verder naar Simancas. Vanaf daar is het grotendeels onverhard, dan weer korte stukken verhard, verder naar Tordesillas. In Tordesillas raakte ik de bordjes Eurovelo kwijt, maar als je gewoon dichtbij de Duero blijft kom je onderlangs het klooster door het stadje. Als je bij de kerk even rechtsaf het stadje ingaat kom je op de Plaza Mayor uit, wat wel aardig is.
Van Tordesillas naar het volgende dorp volg je weer zoveel mogelijk de Duero. Bij de eerste rotonde in het dorp vanaf de Duero gezien ga je weer naar beneden. Er staat geen bord richting Torrecilla de la Abadesa maar het kan niet missen. Het wegdek is wel slecht. Het is asfalt maar je moet om de gaten heen laveren. Verderop wordt het beter.
De Eurovelo volgt hier een onverhard pad naast de weg. Dit is onzinnig en de het vervolg van de Eurovelo naar Zamora wordt alleen maar slechter. We verlaten daarom de onverharde Eurovelo in Torrecilla.
In Torrecilla staat er geen bord maar bij de Calle Huertos, wel bordje, moet je rechtsaf en dan omhoog. Ook hier even een korte klim langs de kerk maar al gauw ben je boven op het plateau. Daar ook wat bosjes, en wijngaarden weer. Verderop kom je op de oude hoofdweg uit, die je linksaf opgaat. Sinds de aanleg van de gratis snelweg is deze uitgestorven. Misschien omdat het zondagmorgen was maar tot waar je linksaf er af kan naar San Roman kwam ik op de hoofdweg slechts twee auto’s tegen.
Afdalen naar San Roman en bij het dorp er voor kiezen om dwars door het dorp te gaan in plaats van de rondweg. Dan krijg je ook nog een primitieve muurschildering te zien. Het weggetje loopt verder prima door naar Toro. Ook de laatste klim naar Toro gaat vanaf hier geleidelijk. In Toro de weg naar het centrum volgen. Het centrum is mooi met een mooie stadspoort en een prachtige kerk aan het eind.
Vanaf de hoofdstraat tussen plein en kerk neem je rechtsaf de Calle Perezal, deze wordt daarna de Calle Juderia, de calle Rua de Arbas, de Calle San Anton, tot een soort pleintje waar je linksaf slaat naar de Paseo del Canto. Deze volg je helemaal uit en gaat vanzelf in een weg over die afdaalt naar de Duero toe. Je schampt nog de hoofdweg maar je komt er niet op. Via een oude brug ga je de Duero over en verderop op de kruising met een andere asfaltweg ga je rechtsaf richting Villaralbo.
Steeds de weg rechtdoor volgen. Het verkeer valt mee. In Villaralbo rechtsaf naar het dorp toe tot jet met het verkeer mee rechtsaf moet. Je fietst hier door de Calle deZamora die je blijft volgen, een beetje links aanhouden als het een open ruimte wordt. Niet het onverharde weggetje op. Volg de Calle de Zamora tot de voorrangsweg die je rechtsaf op gaat. Rechts ligt een hotel restaurant, maar je houdt links aan op de Calle del Rio die je naar de rivier toe voert. Daar ga je linksaf en fietst door tot aan de snelweg rondom Zamora. Deze onderdoor en steeds maar rechtuit, ook over de kruising met stoplichten tot je rechts de oude brug over kan naar de stad.
Slapen kan je dus in Pesquera del Duero
Valladolid, Simancas, Tordesillas, met prachtige parador even een km buiten stadje. Heel veel comfort voor relatief weinig geld. Een andere fietser die de route al vooraf verkend heeft, kon het hotel ook zeer waarderen. Hierna even niets tot Toro. Daar is wel weer wat. Daarna duurt het tot Zamora.
Ik heb nog geen accommodatielijst kunnen maken.
Veel plezier op deze nieuwe route.
Nieuwe foto's Zilverroute
Hier zijn alvast enkele foto's te zien van de Zilverroute:
Route-gegevens
|
Onbegrensd fietsen over de Zilverroute
Benjaminse uitgeverij
Druk/Jaar van uitgave: 3e Druk, Jan 2019
ISBN: 9789077899205
Taal: Nederlands
Aantal pagina's: 130
Aantal detailkaarten: 44
Aantal stadskaarten: 9
Afstand: 1036 km
Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld
GPS beschikbaar: Download GPS-tracks
|
Prijs: € 24,50
|
Voorbeeldkaarten
Voorbeeldpagina's met detailkaarten en hoogteprofielen
|
|
|