Reacties
Op deze pagina vindt u een overzicht van de ingezonden reacties. Wilt u zelf een reactie plaatsen? Stuur dan een email naar: reactie@cyclingeurope.nl.
juli 2024:
Beste Paul,
Mijn vrouw en ik zijn nét terug van onze fietsvakantie; we hebben een deel van jouw Midden-Europa route gefietst. We hebben genoten, het was een prachtige tocht waarvoor onze complimenten! Jouw boekje dateert uit 2019 en hoewel 5 jaar oud is, is de beschrijving voor het grootste deel nog accuraat. Dat is fijn!
april 2024:
Hallo,
Wij zijn in 2022 vanuit Salzburg via Venetië naar Wenen gefietst. daarbij hebben we dankbaar gebruik gemaakt van de boekjes Salzburg-Venetië en Midden Europa 1. natuurlijk zijn we via de Prosecco regio gefietst. Prachtig gebied. Wel iets meer klimmen maar de moeite waard.
Venetië was in die tijd rustig aangezien de Aziatische toeristen nog thuis bleven. Mooi om eens te zien.
Daarna met de trein naar Triest gereisd en van daaruit de reis vervolgd naar Wenen langs de grens Slovenië/ Hongarije. Erg leuk om de verschillen tussen beide landen mee te maken die je zelfs in het grens gebied al kan waarnemen. Ook nog even Ljubljana bezocht. Wat een vreselijke weg de stad in! Terug zijn we met de trein gegaan. Maar wel een mooie stad met een vriendelijke sfeer. De "jeugdherberg" in het centrum is een aanrader.
Wij hebben de hele tocht zoveel mogelijk via GPS routes gereden. Goed te doen maar kleine stukken kloppen niet helemaal. Blijven opletten dus. Onze aanvullingen hebben we ook doorgegeven.
Kortom weer een heerlijke fietstocht met de boekjes van de heer Benjaminse
groet,
Bart Mol en Erna de Beuze
Beste Paul Benjaminse,
Deze zomer hebben wij een deel van jouw twee routes Midden Europa 1 en Salzburg-Venetië gefietst. Wij namen als uitvalsbasis Salzburg. Omdat wij onze beslissing wat laat namen, was de trein moeilijk te regelen, dus hebben we de reis naar Salzburg met de auto gemaakt. De auto kon tegen een heel schappelijk tarief geparkeerd worden op het vliegveld van Salzburg.
Vanaf Salzburg hebben we jouw route naar Venetië gevolgd. Prima route, goede tips. Bij Bad Gastein even de fiets moeten duwen, maar we waren gewaarschuwd.
De campings in Oostenrijk zijn goed uitgerust en het is er goed kamperen. In Italië werd het warm en het gebrek aan campings op die route was dus niet zo erg. B&B’s en hotels genoeg op de route. Op een rustdag vanuit Treviso Venetië bezocht (prima tip om dat vanuit Treviso te doen). De dag erop naar Venetië gefietst en vanaf daar met de boot naar Porec. Vanaf hier hebben we zo goed als mogelijk was de Parenzana spoorlijn gevolgd. In Kroatië is dat op een gewone vakantiefiets bijna niet te doen, omdat de verharding bestaat uit te grote losse stenen. Ook was het moeilijk onderdak op deze route te vinden. In Portoroz, bij Piran, was het aanbod gelukkig weer goed. De Parenzana in Slovenië is overigens goed te fietsen. Via Muggia (Villa Ambrosia is een perfecte overnachting) en Trieste richting Slovenië gefietst. Het fietspad tussen Trieste en Kozina is overigens na de Italiaanse grens niet zo best meer.
Na een tocht door het Karstgebergte In Skofja Loka een rustdag genomen en vanaf daar met de bus in een half uurtje naar Ljubljana gereisd. Deze stad is mooi, maar we hadden het na een dag wel gezien.
Vanaf hier hebben we de tocht vervolgd via de Karawanken, de Lavantradweg, de Murradweg, de Rastlandradweg en de Salzkammergutradweg. Prima route, maar net als in Slovenië laten ook in Oostenrijk automobilisten zich vaak van hun slechtste kant zien op drukkere routes. Een ander dingetje is dat bij Hallstätter See en de Wolfgangsee de prijzen een stuk hoger liggen dan in de rest van Oostenrijk. Wat ook opviel dat wij ongeveer de laatsten in onze leeftijdscategorie (zo rond de zestig) zijn die nog op een fiets zonder motor fietsten.
Dankzij jouw twee boekjes en de handige gpx-files hebben we in drie weken een prachtige reis gehad. In Oostenrijk en Slovenië hebben we genoten van het prachtige landschap, in Kroatië zijn we te kort geweest om er iets van te vinden en in Italië hebben we weer erg genoten van de sfeer, de heerlijke lunches, het lekkere avondeten en de fijne overnachtingen.
Corry en Coos
Beste Paul,
Iedereen wil hier in Bruck a/d Mur graag het boekje van Paul inkijken. :)
Grüsse van Bert en Ine
Hoi,
Wij hebben beide boekjes (Midden europa en Salzburg-Venetië) gecombineerd om een rondje te fietsen.
Een prachtige route waarbij de boekjes heel prettig en informatief zijn.
Daarnaast zijn wij ook heel blij met de GPS files waardoor wij meer kunnen genieten van de omgeving.
Beste Paul Benjaminse.
Ik fietste min of meer een rondje Salzburg – Selzthal – Trieben – Kranj – Bled – Villach – Lofer.
Het was weer een mooie route. Ik heb genoten van de mooie landschappen. Het was verrassend om te constateren dat er zowel in Oostenrijk als Slovenië zulke mooie fietspaden liggen. Kortom, weer bedankt voor het ontwerpen van de routes.
Beste Paul,
Deze zomer hebben mijn vrouw en ik de route Millingen - Praag, Praag - Porec gefietst. Een prachtige tocht. Overwegend fietspaden en autoluwe wegen.
Tussen Praag en Porec waren er enkele stukken over wat drukkere autowegen, zoals door de Kalkalpen, onvermijdelijk maar goed te doen en het stukje van Skofja Loka tot Gorenja Vas, veel vrachtverkeer, maar gelukkig niet zo lang. Echt onveilig hebben we ons gevoeld op de weg na de splitsing bij Kortine tot de Kroatische grens. We fietsten daar half augustus dus in het hoogseizoen. De tweebaansweg werd druk gebruikt door vakantieverkeer op weg naar de kust of weer terug naar huis. Non stop passerend verkeer veel campers en caravans.
Naast de witte streep rechts was een afwateringsgeul waardoor je als fietser ook geen uitwijkmogelijkheden had. Niet fijn dus. Een stuk voor de grens stond een lange file die we nu fluitend konden passeren. Na de grens was het een stuk rustiger omdat de douane de auto’s pas na grondige controle lieten passeren. Misschien is het in de vakantieperiode toch een beter idee om via Piran naar Porec te fietsen. ( In feite is hier waarschijnlijk wel een alternatief voor, mits men een kleinere grensovergang ook toegankelijk heeft gemaakt voor (fiets-)toeristen. Dat zoeken wij nog uit, PB).
Maar, al met al, wij hebben weer genoten.
Fietsgroeten,
André van den Brand
Beste Paul,
Dankzij jouw twee aan elkaar gekoppelde boekjes hebben wij alweer een fantastische fietstocht van 1300 km gemaakt. Bijgevoegd overzicht:
Wij zijn heel enthousiast over de combinatie van de twee boekjes, over onze keuze van de ronde ‘met de klok mee’ vanuit Salzburg en de afsluitende 2-daagse verkenning van Salzburg.
Totaal 1300 km gefietst met een gemiddelde van 60 km per dag.
Wegens voldoende speling hebben we de tocht ietsje uitgebreid met een traject van 20 km geleidelijk stijgen vanuit Maishofen door het einddal van Saalbach – Hinterglemm – tot aan Lengau en daar met geweldig uitzicht (en onweer) overnacht in Hotel Marten. De volgende ochtend werden we beloond met een fantastisch lange rustige afdaling tot aan Maishofen.
De reis naar Salzburg was per nachttrein & couchette naar Munchen en daar overstappen naar Salzburg.
Dank!
Bert Tuinzaad en Ine de Smet
Dag Paul,
Met plezier de route gefietst. Vanaf Koper (eerste aanvulling: de autoslaaptrein Den Bosch-Koper) naar Praag. "Verkeerd om " dus (maar ja, in Praag eindigen is toch veel mooier dan in Koper?!) en dat was soms wel lastig, mist de aanwijzingen andere kant op wel, ook waar je afweek van de regionale routes. Wellicht zijn mensen ermee geholpen als dat in een volgende druk nog een beetje wordt aangevuld. (Gaan we de volgende keer doen, PB)
Van 25 juni tot en met 27 juli hebben wij o.a. de Midden Europa route gereden. Daarna zijn we overgestoken naar Venetië en via Treviso, Feltre, Predazzo en Tires naar Bolzano gefietst. We hebben erg genoten van de Midden Europa route. Je hebt prachtige verkeersluwe wegen aan elkaar geknoopt door mooie natuurgebieden, die weer werden afgewisseld met leuke stadjes en dorpjes. De GPS was onze wegvoerder, maar we hadden jouw beschrijving dichtbij in de stuurtas. Jouw boekje was heel handig in de voorbereiding. Maar daarnaast ook als we ’s avonds de route van de volgende dag voorbereide. Voor de accommodaties onderweg keken we in jouw routebeschrijving en maakten we gebruik van app’s als Tripadvisor en Booking.com. Heel handig om snel overnachtingsadressen te vinden, maar daarnaast ook restaurants.
Met heel veel plezier hebben we de Midden-Europa gereden. Weliswaar erg heet deze zomer, maar een heel tocht. Prima te fietsen, ook al klinkt het zwaar.
Hartelijk dank voor de weeral mooie route. Een klein verslagje van onze vakantie:
Tussen 5 en 24 juli 2013 konden jullie ons vinden op de "Midden Europa Route". Na 2 dagen bezoek aan Praag (wat een mooie stad !) sprongen we met veel zin de fiets op richting het Zuiden. Tsjechië, Oostenrijk, Slovenië en Kroatië stonden op ons programma. Een mooie tocht die ons 1090 kilometers opleverde. Een licht parcours kan je het zeker niet noemen maar we hadden voldoende tijd. Tsjechië was zwaar; vanaf Oostenrijk liep het vlotter. We hebben vooral genoten van "het onderweg zijn", de prachtige landschappen, de leuke verblijven, de rustpauzes op onverwachte plaatsjes. Na 12 fietsdagen en 2 rustdagen fietsten we het mooie Rovinj binnen. We genoten nog 3 dagen van rust aan de kust en vlogen terug naar België vanuit Trieste.
Pol en Regine
In mei/juni met veel plezier van Passau naar Venetië gefietst. Vanaf Linz/Enns ingestoken op jouw route.
Hele mooie, stille wegen, goede beschrijving en we hadden nog meestal prachtig fietsweer ook.
Af en toe was de helling omhoog te steil en moesten we een klein stukje lopen.
(Wie schreef ook alweer: een wereldfietser moet kunnen lopen?)
De pas naar Italië stelt qua stijging niets voor, maar is wel een fantastische omgeving.
Met vriendelijke groet,
Ans en Han Postma
Hallo allemaal,
Na mijn fietsreis van Praag naar Venetië van 2 tot 24 september is
de film met een samenvatting klaar.
Je vindt de film op Youtube onder http://youtu.be/V3VuKtAKHvE.
Je kunt het verslag van de reis inclusief enkele foto's nog steeds vinden op: scarabee.reislogger.nl.
Ook daar vind je de link naar de video.
Groeten en veel kijk- en leesplezier
Sjoert Brevé,
Deel 2 Villach- Venetië:
1. Naar Arnolstein heb ik het traject voor racefietsers gedaan. Prima te doen. Waarom zou je dan je nek breken over de boomwortels.
2. Het fietspad tot Dogna is geweldig. Alleen de (voorlopige) afdaling met 27% is niet te fietsen. Met de fiets aan de hand en dan bijremmen is de enige mogelijkheid. Na Pontebba veel tunnels. Wel spectaculair, maar ze zijn niet allemaal verlicht en als er een bocht in zit moet je echt op je gevoel fietsen, wat gevaarlijk kan zijn als er tegenliggers zijn.
3. Geslapen in Resiutta in Albergo Canin. Chagrijnige ontvangst en het ontbijt stelde niets voor: een potje thee en een croissantje met jam en 2,50 euro om mijn bidon met thee te laten vullen. Geen aanbeveling.
4. Venzone vond ik het eerste stadje dat een beetje Italiaans op me overkwam.
5. Krt 5b. Bij Trasaghis ging ik bij de rotonde rechtsaf en eindigde op een industrieterrein. Terug en toen had ik pas door, dat ik door het dorp moest. misschien wat duidelijker omschrijven.
6. In Conegliano begonnen te tellen bij Hotel. Daardoor miste ik de afslag. Staat geen straatnaam aangegeven(gewoon RA ri Ziekenhuis en dan na daar vlak voor LA, PB).
7. Krt 13 aanwijzing 4, 5 en 6: De weg bij 4 heet meteen Lo Stradone (en niet Via Pola) ik ben nog tot het drukke kruispunt gefietst of er toch nog een weggetje Via Pola was. Nee dus en weer terug langs de drukke weg. Je rijdt de Lo Stradone op en dan op zeker moment RA de Via Pola op.
8. Treviso plattergond: Bij de Piazza dei Signori vind je geen straat met de naam Via 20 Settembre. Je moet de straat in, die in het verlengde ligt van de Via Antonio Canova. Deze straat heet Via Calmggiore en dan kom je op de Via 20 Settembre. Ik was voor de Dom langsgegaan en kwam in de Viale Cesare Battttisti. Bij brug Porta Calvi ben ik zo langs het water en het station tot ik een naambordje zag Via Reggimento Italia Liberta. Toen heb ik de route weer opgepikt. Ik denk dat dit nog wel duidelijker op de kaart moet worden aangegeven.
11. Krt 14, aanwijzing 2. De brug is net na de sluizen (klopt, maar de brug eerder kan ook,PB). Er is wel eerder een smalle brug, maar ik denk niet dat je die bedoelt.
12. Krt 14. Bij aanwijzing 3 zijn twee houten bruggetjes. En prompt heb ik het verkeerde bruggetje genomen, waardoor ik een extra rondje richting Treviso heb gemaakt. Ik kwam weer uit bij aanwijzing 2.
13. Bij Favaro Veneto ben ik linksaf geslagen richting Tessera, waar ik in B&B Ca'Tessera drie nachten heb geslapen. Prima Agriurismo. Vandaar met de bus naar Venetië en een dagje met bus en trein naar Padova.
De voorlaatste dag terug gefietst naar Hotel Sole in San Trovaso net ten zuiden van Treviso en 6 km van het vliegveld. Eenvoudig maar goed hotel.
Op het vliegveld hoefde mijn fiets niet door de machine, maar er werd een smalle deur naast de machine opengeklapt, waardoor mijn fiets naar binnen mocht. Hij werd nog wel goed nagekeken.
Sjoert Brevé,
Deze zomer zijn wij van Praag naar Porec gefietst en hebben veel plezier beleefd aan je route.
Groeten,
Wouter en Renee van Riessen
Zoals je al zei is het geen vlakke route maar voor de geoefende vakantiefietser goed te doen op een paar uitzonderingen na. Gelukkig waren dat korte klimmetjes. De meeste kwamen In zuid Bohemen voor. Eén moet ik er wel uitlichten en dat is de klim direct na het oude stadje Ceske Krumlov. Deze is zeker 3 pijlen waard. Mijn VDO MC1.0 fietscomputertje gaf 17% aan en dat is met 18kg bagage (inclusief lafuma stoeltje) erg zwaar te noemen.
Het einde was door de bochten niet zichtbaar maar gelukkig bleef de lengte van deze klim ook beperkt.
(Voor deze klim heb ik inmiddels een alternatief gemaakt, in het begin iets meer verkeer, maar het gaat stukken beter).
Overigens is de laatste klim van de westelijke zijtakroute bij Reichraming, Oostenrijk, ook een behoorlijke kuitenbijter. 3km lang, onverhard en stijgingen boven de 11%. Maar we vonden dit wel het mooiste traject van de route en pleiten er eigenlijk voor om hier de hoofdroute van te maken. (Dat kan ik volledig onderschrijven PB, echter alleen van noord naar zuid, niet andersom).
We hebben tijdens het fietsen besloten om ook Slovenië en Kroatië aan te doen. Afwisselender was de motivatie. Teleurstellend vonden wij het zeker niet. Mooie trajecten afgewisseld met drukkere stukken, maar dat is onvermijdelijk op een fietstocht van 1500km. Als je drukte hebt ervaren komt de rust dieper binnen.
Van Praag naar de Donau
Praag uit fietsen is niet makkelijk. De stad is zeer uitgebreid gebouwd over meerdere heuvelruggen. Daar tussendoor stroomt een klein riviertje naar de Moldau waarvan de route min of meer het verloop stroomopwaarts volgt. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Soms fiets je over een mooi stuk fietspad, soms is het een strook op het trottoir of een klein onverhard pad langs volkstuinen en sportparken. Maar het belangrijkste is dat je zo heelhuids de stad uit kan komen zonder je te hoeven mengen in het autoverkeer. Op een klein stukje na dan. (Er komt een update van de route Praag uit, want het kan inmiddels weer iets beter dan in de gids beschreven). Als je eenmaal de stad uit bent, heb je nog enkele naweeen van de stad zoals de snelwegen die je kruist en fietsbordjes die klaarblijkelijk als trofee op een jongenskamer hangen, maar die hier ontbreken. Het platteland van hier tot voorbij Tabor bestaat voor het grootste deel uit glooiend heuvellandschap met her en der wat bossen. De huizen en de taal zijn uiteraard Tsjechisch, maar het landschap dat je ziet doet sterk denken aan Lotharingen, weids, koolzaadvelden en roofvogels. Alleen de dorpen zien er doorgaans vrolijker uit (en het is hier een stuk goedkoper). De bewegwijzering op het platteland is goed op orde verder.
Al voor Hluboka verandert het landschap. De bossen worden dichter naarmate je ook dichter bij de Moldau komt. Maar na Hluboka fiets je in eens helemaal vlak over een mooi fietspad tot bij het centrum van Ceske Budejowice, met het prachtige plein. Ook de stad uit fietst lekker over een fietspad, totdat je de weg wordt opgeleid. Na een paar kilometer verrijzen ook weer de heuvels. Toch is het hier anders, de bergruggen in de verte zijn hoger. Het landschap wordt spannender als je van het heuvelpateau via een fietspad diep naar de rivier afdaalt. In de dorpen staan veel huizen te koop en sommige Tsjechen hopen dat er onder fietsers ook gegadigden zijn met een hoopvol bordje For Sale. Gewoon doortrappen en net als je denkt dat je bijna bij Cesky Krumlov bent en al een bordje richting Centrum ziet staan, leidt de route je over een bospad langs de heuvelrand omhoog. Terecht want op deze manier kom je tenminste heel mooi Cesky Krumlov binnen. Ik heb nog nooit zoveel Japanners en Chinezen bij een Europese bezienswaardigheid gezien, althans in deze verhouding, want zeker de helft van de bezoekers kwam daar vandaan. Overigens prachtig stadje. De Tsjechische fietsroute nummer 12 waarvan wij het spoor steeds volgen neemt hierna de ene gemene klim en daling na de andere. Mooi traject hoor, dat zeker, maar eigenlijk te adembenemend. De wet van behoud van energie leert dat je soms maar liever wat meer verkeer moet accepteren om toch energie over te houden voor de laatste beklimmingen. Vanaf Cesky Krumlov kan je de weg naar Rozmberk volgen. Tot het plaatsje Vetrni, vijf kilometer verder, is het druk, maar de weg is erg bochtig dus men rijdt niet hard. Daarna is het de helft rustiger maar de weg is wel rechter dus rijdt men harder. Bij Zaton kan men van de weg af en weer op de route aansluiten. Er loopt een mooi autovrij weggetje langs de Moldau , maar dan na twee kilometer is het zo ver. Dan moet men echt het dal uit kruipen. Er zit een lange klim van twee kilometer en een paar korte venijnige bij waardoor het lijkt alsof je in de Ardennen fietst. Maar dan mooier, rustiger, puurder.
Dit is het Bohemer Woud, een natuurgebied dat nog heel veel vogels en wild herbergt waaronder ook de lynx. Het is dan ook door de immense rust een gebied dat geliefd wordt door wandelaars en vogelaars. Hier hebben Frans Kops en zijn vrouw Wilma een mooie grote boerenhoeve omgebouwd tot het Gasthuis Kladisce. Het was een waar genoegen om tegen de avond hier aan te komen. Heerlijk geslapen en de volgende morgen was er een riant ontbijt. Frans stelde nog een aardig alternatief voor om de grens over te steken. Daar had ik naar moeten luisteren want ook al was de afstand niet groot, de route loopt nu een paar honderd meter over een pad met grove steenslag en daarna rijdt men enkele kilometers over de grote weg naar Linz. In Luxemburg staan er langs overal benzinestations met goedkope benzine. Hier waren het bordelen. Aan welke kant van de grens je ook bent, de natuur blijft onveranderd mooi. Het aardige aan grensstreken is dat er weinig doorgaande wegen zijn omdat men toch graag in het eigen gebied blijft, ook al was dat hier vroeger niet vrijwillig. De rust is echter ook kenmerkend voor andere landelijke grensstreken. Als fietser wordt je hier niet gespaard. Zoef naar beneden en dan weer Oempf omhoog en dat dan keer op keer tot de route drie kilometer na Schenkenfelden zijn teugels viert en de route aan de afdaling door het Gusental begint. Het is een heerlijk lange afdaling en als je geen pech hebt door een stormachtige wind uit het zuidoosten zijn de volgende twintig kilometers helemaal gratis. In Gallneukirchen eindigt de lange afdaling en hierna volgt nog een doorsteek over een heuvel alvorens verdef af te dalen naar St. Georgen. Daar kiest men voor de linkerroute naar de Donauradweg. Deze voert naar Mauthausen, een naam die vooral bitter herinnert aan het vroegere concentratiekamp. Pas de laatste honderden meters fiets je langs de Donau. Dan kom je ook bij het pontje dat je middels een driehoeksverbinding overzet. Zolang je maar duidelijk aangeeft dat je naar Enns wil, komt het helemaal goed (PB).
De route door de Kalkalpen
Door de Kalkalpen is prachtig als natuurgebied. Vroeger was het gebied afgesloten en werd het enkel door ministers en andere groten der natie gebruikt om per helikopter naar toe te vliegen en dan te gaan jagen. Die tijd is gelukkig voorbij en nu kunnen wandelaars en fietsers trnminste genieten van dit uitgestrekte oorspronkelijke natuurgebied. Hier heeft nooit iemand gewoond. Het water kan je hier gewoon drinken. Het is prachtig en ik had het geluk dat het een stralende dag was. Vanaf de brug in Reichraming volgt men de R9 naar Unterlaussa. Na 6 km houdt het asfalt op en fietst je over een weg van fijn steenslag . Dan na ongeveer 2 km gaat de R9 over rechts een brug over en stijgt het verder door .Af en toe prachtige plekken als het water van de rivier zich door een kloof perst. Het water is kristalhelder. Dan volgen de tunnels. Deze zijn of heel kort of recht en verlicht. De verlichting werkt op zonnepanelen . Zolang de weg het oude spoortraject volgt is de stijging heel geleidelijk. Maar dan buigt de route naar links en moet je op de pedalen het dal uit kruipen. Zeker het stuk nadat de andere variant zich er bij heeft gevoegd is heftig. Lang duurt het niet.
Na de haarspeldbocht kan je je flessen nog bijvullen voor de laatste 500 meter, maar dan ben je boven en fiets je weer op asfalt. Daar heb je ook een fietsersstalletje waar je wat kan versnaperen. Waarschijnlijk alleen in het weekeinde open. Het uitzicht is prachtig. Daarna volgt een loeisteile afdaling naar beneden. Fietsers kruipen zigzaggend de berg op en halverwege zag ik een ouder echtpaar de tandem omhoog duwen. Op goed geluk riep ik in vliegende vaart hoi en ik hoorde duidelijk hoi terug. Ik hoop dat ze het gehaald hebben.Vlak voor Altenmarkt, je ziet de kerk al staan, moet je nog een hele draai om de berg heen maken en dan omhoog. In Altenmarkt zijn genoeg eetgelegenheden. Het traject tussen Altenmarkt en Hieflau is een rottraject dat de naam fietsroute niet verdient. Het is een brede weg die steeds de heuvel opgaat en dan weer afdaalt, doorgaans geleidelijk. Maar vervelend zijn de motorrijders die hier met 130 km/uur langs je scheuren. Wat een rotgeluid. Bij Grosreifling is de route onduidelijk aangegeven, je moet gewoon de weg naar Hieflau nemen. Dan krijg je een loeisteil stukje waarna er pas een fietspad verschijnt. Met kinderen zou ik dit niet durven, toch zag ik Oostenrijkse gezinnen het doen. Verderop tot Hieflau nog twee van die leuke korte klimmen. Na Hieflau gaat de route het natuurpark van de Gesause in. Een fraai stuk, minder heftig, minder verkeer en af en toe een verstilde omleiding om de tunnels heen. Admont is een leuk plaatsje, ook met hotels beneden. Het Jufahotel was zeer betaalbaar en bevindt zich in het kasteel boven het dorp. Ik heb het gedaan maar ik kan de klim niemand aanraden. Na Admont de R7 volgen langs het spoor. Alleen waar de R7 rechts afslaat naar de rivier toe kan je hier rechtdoor verder over een onverharde weg naar Selzthal. Het wegdek valt mee ook al heb je her en der kleine kuilen. Al enkele kilometers voor Selzthal heb je weer asfalt.
Beste Paul Benjaminse en anderen,
We hebben een prachtige fietsreis achter de rug vanaf onze woonplaats Noordwijk naar Slovenïe: Via de Limes-route naar Mauthausen in Oostenrijk. Daar zijn we de Donau overgestoken en hebben de route Praag-Venetië opgepakt. Reisdoel: Via Kranj naar Bled om daar nog een week te genieten van de prachtige Julijeske Alpe. Opgetekend: Bijna 1900 km. tot Bled in 22 dagen. Daarna paar dagtochten gemaakt in de bergen, heerlijk even zonder bagage, en terug met de trein via Lublijana-Villach-München. Een prima verbinding, echter het traject Kranj-Lublijana is per fiets niet aan te raden zoals wij dat hebben gedaan (veel verkeer, hardrijdend, op grote delen van de weg was fietsen niet toegestaan, maar een fietspad niet aanwezig en een alternatief niet voorhanden).
Afijn, de tocht was fantastisch mooi. Vanaf de oversteek bij Mauthausen tot aan Kranj zijn we nu dus bekend met de route Praag-Venetïe. En we hebben volop genoten van deze prachtige tocht. Een paar opmerkingen/tips willen we met jullie delen (zie aanvullingen)
Tot zover,
uiteraard voor meer informatie kunnen jullie ons benaderen.
vriendelijke groeten
Warner Riksen en Tineke Bom
Beste Paul,
Hierbij ons verslag van de vakantie. De fietstocht was heel mooi en we kijken er met veel plezier op terug. Leuk dat jij enthousiast bent over onze foto’s. Jorg heeft inderdaad veel met treinen en koeien. We zijn van Praag naar Kranj, en van Kranj via Vicenza naar Chiasso gefietst. Al fietsend hebben we besloten, niet naar Venetie te gaan, maar af te slaan naar Vicenza en daar de route NL - Venetië van jou op te pakken. Het eerste stuk van Praag naar Kranj was een heel mooi stuk. De route was op zich helder. We hebben alleen moeite gehad Praag uit te komen. Ten opzichte van Parijs (waar we vorig jaar naar toe zijn gefietst), was het fietsen in Praag vele malen lastiger. Ook met kaart was het moeilijk de stad uit te fietsen. Een goede gps-track zou daar zeer aangenaam zijn. In Tsjechië kwamen we steeds weer bij campings bij de Moldau uit. Heel Tsjechië leek wel met de kano de Moldau af te kanoën. Campings stonden heel vol met allemaal kleine koepeltentjes, met s a avonds kampvuur en gitaar. S morgens werd alles weer in tonnen geladen en weer verder gevaren. Sfeervol en erg leuk om te zien. Je had inderdaad gelijk dat het stuk rond Zuid Bohemen best pittig is. Een tip is nog eens goed naar de plaatsen van de campings op de kaart te kijken. Ze stonden namelijk niet goed op de kaart aangegeven. Zo stond de camping in Steyr bijvoorbeeld op de gedetailleerde kaart in het centrum, terwijl deze helemaal buiten het centrum lag.
De camping in Praag ligt op het eiland in de rivier. En de camping in het centrum van Tabor is er niet meer. Net over grens in Oostenrijk bij Rainbach im Mühlkreis was er vlak aan de route een freizeitangelate met natuurzwembad waar je ook je tent mocht opzetten (gratis). Een aanrader qua camping is de camping in Großlobming bij Knittelfeld. Een hele mooie camping, met een intiem tentveldje aan een meer en heel goed sanitair. En dat voor 16 euro voor 2 personen met tent per nacht. Het was daar zelfs mogelijk s morgens broodjes uit de diepvries te halen en op te warmen in de oven. Het geld legde je op een schaaltje.
De laatste dag in Oostenrijk hebben we op een camping na Völkermarkt aan het Seelach geslapen. Beide campings aan dit meer stonden hutje mutje vol (op een camping zelfs geen plek voor een klein trekkerstentje!), en vreselijk toeristisch. We zagen onderweg terug fietsend naar de route dat er nog veel andere en betere campings daar in de buurt zijn, minder toeristisch en veel dichter aan de route. Misschien iets om nog naar te kijken.
De pas naar Kranj toe was erg mooi en goed te doen. Jorg heeft verschillende passen van jouw andere routes gefietst, en dit was tot nu toe de mooiste pas. Ook de afdaling was heel mooi. Wij reden op een zondag. Er waren toen heel veel motorrijders, die de haarspeldbochten omhoog crosten. Dat was af en toe iets minder. In Kranj hebben we in het youth hostel geslapen. Wel handig om te weten is dat deze in het complex van de studentenhuisvesting is: “Domeski in Studenski Dom” oftwel: youth hostell in studentencomplex. Omdat we dat niet wisten, hebben we lang gezocht. We hadden deze borden wel gezien, maar legden niet die link. Vanaf Kranj hebben we met de trein een dagje Ljubjana bezocht. Dat ging prima. Het enige dat niet helemaal goed ging, is dat wij op de terugweg een intercity hadden genomen. Daarvoor moesten we in de trein iets (tussen de 2 en 5 euro) bijbetalen. Blijkbaar is het kaartje bedoeld voor de stoptreinen. Dat is voor anderen misschien wel even handig om te weten. Het stuk van Kranj naar de grens (variant naar Cividale en Udine, PB) was ook erg gaaf. We hebben boven aan de klim (op ongeveer 900 meter), voor de grote afdeling naar Tolmin, wat gedronken in een heel leuk pensionnetje, midden in de julische Alpen. Het was een geweldige plek. Er was daar de mogelijkheid in een pension te slapen of te kamperen. Wij moesten door, maar het is zeker een aanrader deze slaapplek in de gids te vermelden. We weten niet meer de precies de prijs, maar het was bepaald niet duur. Planinski dom, Petrovo Brdo (804 m) (tel 041 320 966) -> 24 u per dag bereikbaar Zgaga Rudolf . je kan bij Planinski dom je tent op zetten en het is een soort van herberg.
Over de grens in Italië werd het wat meer afzien. Na Cividale was het erg droog en warm (44 graden) (aanrader dit gedeelte niet hartje zomer te doen). Overigens waren er in Italië wel veel waterkraantjes om je bidon weer te vullen en even wat water in je gezicht te gooien. We hebben de lange route genomen langs de Dolomieten af. Van de grens tot aan Vicenza waren er geen campings.
Bij toeval kwamen we in Valeriano bij een hele goede Agriturismo (Via Sottoplovia, er is een waypoint van gemaakt), een aanrader. Een luxe plek, zeer aangenaam na een pittige dag fietsen. Alles was net nieuw, en er was airco. Ook was er een zwembad. De mensen zijn heel aardig, eigenlijk wijnboer. ‘s Morgens was er een luxe en uitgebreid ontbijt. Voor 2 personen was het (toen) 60 euro per nacht. Wijnboer Valeriano.
I Vini di Emilio Bulfon
33090 Valeriano - Via Roma, 4
Pinzano al Taglimantento (PN)
tel. 0432.950061- fax. 0432.950921
In Conegliano konden we bij de camperclub op het veld slapen tussen de Italianen (zie waypoint). Was leuk om mee te maken. We kregen daar eigen gemaakte prosecco, en konden mee-eten met de bbq. Na Congeliano hebben we zelf een route gezocht naar Vicenza. Wat overigens niet altijd even succesvol was omdat de wegen soms toch drukker bleken dan van de kaart af te leiden was. Na Vicenza hebben we de route NL-Venetie weer opgepakt en zijn we doorgefietst naar Chiasso. Hadden we een hele mooie treinreis dwars door Zwitserland heen terug naar NL. Ik hoop dat je iets aan ons verslag en de gps-track hebt. Mocht je vragen hebben, laat het weten. Wij waren in ieder geval heel blij met jouw fietsroute, en hebben er veel van genoten!
Groeten uit Italie,
Jorg en Marieke
|
